U jesen kada sa čokota nestane sve lišće pa do proleća kada krenu sokovi, vinova loza se nalazi u fazi zimskog mirovanja. U tom periodu fiziološke aktivnosti loze se razlikuju od onih u toku vegetacije. U našim klimatskim uslovima razlikuju se fiziološko i ekološko zimsko mirovanje. Fiziološko mirovanje uzrokuju kraći dani i niske temperature od 8 ̊C do 0 ̊C . U tom periodu okca neće krenuti bez obzira i na visoke temperature u ovo doba godine, jer u lozi postoje aktivni blokatori kretanja vegetacije.
Blokatori se razgrađuju kada se završi potreba vinove loze za mirovanjem i ona je tada spremna za vegetaciju, međutim usled niskih temperatura koje su prisutne u tom periodu godine ona nastavlja da miruje i to je ekološko mirovanje loze.Sa pojavom viših temperatura loza počinje da raste i ona se nakon toga više ne može prilagoditi niskim temperaturama, te iznenadna zahlađenja nakon toga mogu biti pogubna.
Rani jesenji i kasni prolećni prolećni mrazevi, kao i niske temperature tokom zime mogu stvoriti velike štete na vinovoj lozi, pri čemu su stone sorte manje otporne u odnosu na vinske. Stepen oštećenja zavisi od stanja čokota. Čokot je osetljiviji na mrazeve ukoliko sadrži manju koncentraciju skroba i šećera, kao i usled većeg sadržaja vode. U zavisnosti od stepena izmrzavanja mogu izmrznuti glavni pupoljci, suočice, celi jednogodišnji lastari, krakovi kordunica, stablo i nadzemni delovi čokota, a ponekad ceo čokot.
Neke od mera koje se mogu primeniti kako bi se loza zaštitila od izmrzavanja ili kako bi se šteta smanjila su pokrivanje čokota, upotreba veštačke kiše, i sl. Naravno pojavu niskih temperatura u konkretnom području treba i te kako razmotriti, pa u skaldu sa tim postoji mogućnost preuzimanja preventivnih mera pre podizanja vinograda. Mere kao što su pravilan izbor položaja za vinograd, priprema zemljišta, pravilan izbor sorti, dubina sadnje, podizanje zaštitnog pojasa mogu i te kako umanjiti opasnost od izmrzavanja.